آگاپانتوس، یونومیس و دیگران در ویندکلیف آگوست

دیروز یک نامه گرانبها و مورد انتظار در صندوق پستی من وجود داشت، کاتالوگ NPA Open Gardens 2020. باز کردنش هیجان انگیز و غم انگیز بود.

آیا فرصتی خواهیم داشت که بازدید کنیم، از صاحبان باغ تشکر کنیم که به ما اجازه داده اند مرور، قدم زدن، عکاسی، نگاه کردن، مشاهده، بررسی باغ هایشان و دریافت ایده های جدید برای باغ های خودمان را داشته باشیم؟ شاید آره شاید نه.

پس از بررسی کاتالوگ، به تصاویر باغ های باز سال گذشته و قبل از سال گذشته و قبل از قبل از سال گذشته بازگشتم. من چند تا از آنها دارم؟

هزاران… “فضای رایانه شما رو به اتمام است…”

این منجر به اصرار برای نشان دادن آن تصاویر شد. همچنین به این نتیجه رسید که اگر من سعی خواهم کرد نوشتن یک پست، روند کندی خواهد بود. برای من واقع بینانه تر است که بگذارم تصاویر، نه کلمات، مسیر را هدایت کنند.

پس از کوتاه بودن نظراتم ببخشید.

ویندکلیف، باغ دنیل هینکلی، طبیعت شناس، باغبان، نویسنده و رابرت جونز، معمار. ایندیانولا، ایالت واشنگتن

***

در اینجا تصاویر بدون ترتیب خاصی هستند.

هدیشیوم مجلل

Cautleya spicata Robusta

توضیحات از وب سایت ویندکلیف:

برای آب و هوای ما، گیاهان کمتری وجود دارد که برای زنده‌کردن باغ در ماه‌های آگوست و سپتامبر مجهزتر باشند تا این که گل‌های نارنجی رنگی که از ساقه‌های شرابی بیرون می‌آیند.

گسترده و متغیر این مقدار کمی بزرگتر از 2 فوت است که تا 4 فوت گسترش می یابد. آفتاب کامل یا جزئی در خاک های مرطوب تر از حد متوسط.

Verbena bonariensis

Daphniphyllum macropodum

توضیحات از وب سایت ویندکلیف:

خشن مانند یک اراذل خیابانی، وحشیانه خوش‌تیپ، درختچه‌ای همیشه سبز شاخ و برگ جسور تا 15 دقیقه، با دمبرگ‌های قرمز زیبا و گل‌های بهاری کنجکاو زیر بغل که در ماده‌ها، میوه‌های آبی دوست‌داشتنی ایجاد می‌کند. نهال بدون جنسیت، هینکلی، کره جنوبی، 1997.

اوت قطعا ماه آگاپانتوس بود. و، Eucomis، بیش از حد!

آیا من بیش از حد از آگاپانتوس عکس گرفتم؟

چه گیاهی است که آن کره های آبی زیبا را قلقلک می دهد؟

به آن ساقه های رقصنده با گل های صورتی در پس زمینه نگاه کنید!

لوبلیا توپا

اکومیس، نیلوفر آناناسی

فوشیا ماژلانیکا (توفیق کلیف بادی؟)

خط افق سیاتل بر فراز Puget Sound دیده می شود

Pacific Madrone، Arbutus menziesii (بالا سمت راست تصویر)، در فهرست ۲۵ گیاه مورد علاقه دن هینکلی قرار داشت.

من احساس می کنم که پاسیفیک مادرونا وقتی در یک فضای باز به آب نزدیک تر می شود خوشحال تر می شود. شاید من اشتباه می کنم، اما تقریباً همه درختان منطقه من، دورتر از آب و مخلوط با درختان صنوبر و توسکا، اغلب برگ هایشان با لکه های قهوه ای پوشیده شده است.

دیراما (میله ماهیگیری فرشته، عصای پری) یک گل برای ما گذاشت تا ببینیم:

پیتوسپوروم تنوئیفولیوم

آیا به آگاپانتوس در ماه اوت گفتم که ستاره ای در این باغ است؟

رنگ آبی خالص Salvia Patens شگفت انگیز بود…

آقای هینکلی گفت: «پتنس»، «به خاطر سپردن آن آسان است – مانند اختراعات، اما بدون t».

Romneya coulteri در اینجا شبیه یک پروانه سفید است

کوتینوس در این باغ بسیار دراماتیک به نظر می رسد!

چشماندازهای نفسگیر…

Yucca rostrata، یکی از گیاهان مورد علاقه من.

پاییز گذشته، در راه بازگشت به خانه از یوجین، اورگان، از چندین مهد کودک دیدن کردیم و به دنبال yucca rostrata بودیم که دوست دارند با ما به باغ ما بیایند.
در نهالستان سیستوس دو گیاه بزرگ وجود داشت، اما من یک گیاه کوچک می‌خواستم تا بتوانم رشد آن، رشد تنه و روی آوردن به چنین درخت زیبایی را زیر ساعت دوست داشتنی‌ام تماشا کنم.
بدون موفقیت. سپس، در ماه اکتبر، شوهرم به فینیکس، AZ، پرواز کرد، و من به او پیشنهاد دادم که چند فروشگاه باغ را بررسی کند تا یک یوکا بچه برای من پیدا کند. من یک گیاه کوچک زیبا مانند برخی از آن ساکولنت ها یا کاکتوس هایی را که در فروشگاه های اینجا می فروشند، تصویر کردم.
خوب، او به زودی زنگ زد و به من اطلاع داد که گیاه رویایی من را گرفته است! آن شب خوشحال به رختخواب رفتم و چند روز بعد بی صبرانه منتظر آمدن آن بودم.
چقدر متعجب شدم وقتی دیدم او با یک جعبه بزرگ یا بهتر است بگوییم دو جعبه چسبانده شده از ماشین در حال آمدن بود. در داخل، یک گلدان مهد کودک 5 گالن بود که نه یک بچه، بلکه یک گیاه نوپا با برگ های بلند پا بود. گلدان را با گلدان دیگری برای محافظت از آن برگ ها پوشانده بودند و روزنامه ها و مواد دیگری برای ایمن نگه داشتن گیاه وجود داشت.
البته آن چمدان توسط حراست فرودگاه باز و بررسی شد.
تصور اینکه شوهرم آن بار حجیم را از ماشین به اتوبوس شاتل، سپس به فرودگاه می‌برد، سپس آن را در Seatac می‌برد و آن را به ماشین پارک شده‌اش می‌برد، باعث شد از او بپرسم: تو من را دوست داری، نه؟ 🙂

تمام زمستان در مورد بقای آن عصبی بودم. من آن را در ایوان سرپوشیده نگه داشتم، اما در شب‌های سردتر آن را در داخل دارو مصرف کردم. یوکا زنده ماند، برگ های بیرونی خشک شد، اما مرکز آن دارای برگ های سبز تازه است. هورا!