بازدید از باغ | باغ ژان

در قسمت من از جهان، جولای و اوایل آگوست بهترین زمان برای بازدید از باغ ها است. در سه هفته گذشته، من سه بار از باغ بازدید کردم.

اولین مورد در هفته سوم ژوئیه بود، زمانی که باشگاه باغ من از باغی در کنار دریاچه ای در روستایی مین بازدید کرد، باغی که به خاطر کلکسیونی از نیلوفرهای روز، یکی از گل های مورد علاقه من، شناخته شده است. اواخر بعد از ظهر بارانی بود، که عکاسی از باغ را چالش برانگیزتر می کرد، اما من از دیدن برخی از گونه های روزانه که در محیطی متفاوت رشد می کردم و با برخی از گونه های جدید آشنا شدم، بسیار لذت بردم. و باغ هم پر بود از زیبایی های غیر روزانه. من به خصوص از این ترکیب سوسان چشم سیاه، مومیایی زنبور عسل و فلوکس که در گوشه ای آفتابی (چپ) رشد می کند و آرامش این گلن سایه دار (راست) را دوست داشتم.

دومین بازدید از باغ من در اواخر ژوئیه انجام شد، زمانی که من به دیدار برادر و خواهر شوهرم در رود آیلند بودم، و من و خواهر شوهرم یک گردش به این باغ داشتیم. مرکز گیاه شناسی پارک راجر ویلیامز در پراویدنس ترکیبی از باغ‌های شیشه‌ای و باغ‌های فصلی در فضای باز به ما این فرصت را داد تا در مورد گیاهان گرمسیری که هرگز نمی‌توانستیم آنها را پرورش دهیم (مثلاً برای اولین بار دیدن خرماها در زمانی که هنوز در نخل خرما هستند، چه شکلی به نظر می‌رسند!) بیاموزیم. گیاهان برای باغ های خودمان هر دوی ما توسط یک درخت کاج چینی با پوسته های لایه بردار زیبا در باغ زمستانی مورد اصابت قرار گرفتیم، و خواهر شوهرم باغ تابستانی را ترک کرد و به این فکر می کرد که کجا می تواند جو پای عید و غبار مرتعی بلند “Lavender Mist” را به باغش اضافه کند.

سومین بازدید از باغ من در پایان هفته اول مرداد اتفاق افتاد، این بار در قالب افرادی که از باغ من بازدید کردند. بازدیدکنندگان سه زن از بخش دیگری از مین بودند که حدود یک ساعت با خانه من فاصله داشتند. پس از یک سری تماس های ایمیلی و تماس های تلفنی با یکی از آنها در مورد امکان صحبت من با باشگاه باغ او، او پرسید که آیا او و برخی از دوستان می توانند به باغ من بیایند یا خیر.

اگرچه من از به اشتراک گذاشتن باغ خود با دیگران لذت می برم، بازدیدهای رسمی از باغ، به ویژه توسط غریبه ها، سطح خاصی از اضطراب را ایجاد می کند. فرض کنید ناامید شده اند؟ مال من به هیچ وجه یک باغ آراسته نیست. آیا آنها احساس می کنند که من باید قبل از ملاقات بیشتر تلاش می کردم تا چیزها را تمیز کنم و از بین بروند؟ چقدر باید قبل از موعد به آنها هشدار بدهم که وودچاک ساکن امسال بسیاری از گلهایی را که معمولاً در حال حاضر شکوفه می دهند (مثلاً فلوکس، گل مخروط بنفش، لیاتریس) را می بلعد؟ فرض کنید صبح روز بازدید برنامه ریزی شده از خواب بیدار می شوم و متوجه می شوم که وودوک یا آهو مقدار زیادی از آنچه را که باقی مانده خورده اند؟ در روز قبل از بازدید برنامه ریزی شده، زمانی که یکی از گل های روز دیر شکوفه من، همروکالیس «منار پاییزی»، که در یک روز چهارده گل باز کرد، نگرانی جدیدی اضافه کردم – اینکه تعداد کمی از جوانه‌های روزانه باقی مانده در روز مقرر باز می‌شوند.

در نهایت نگرانی من بیهوده و غیرضروری بود. حدود 30 گونه مختلف از نیلوفرهای روز در روز بازدید، گل‌های باز داشتند، و همچنین تعداد زیادی شکوفه دیگر برای همراهی آنها وجود داشت. اگر بازدیدکنندگان من ناامید می شدند، آن را نشان نمی دادند. آنها قدردان باغ و کارهایی بودند که برای آن انجام شده است. آنها با گیاهانی مواجه شدند که با آنها آشنایی نداشتند (مثلاً مومیایی خالدار، Monarda punctata) و آنها به تعداد و تنوع گرده افشانان مشغول در محل کار اشاره کردند. آنها در واقع بهترین نوع بازدیدکنندگان باغ بودند – باغبانانی متعهد و سخاوتمندانه در درک باغ به عنوان جامعه پیچیده ای از گیاهان که با یکدیگر و با محیط تعامل دارند.