در آغاز سپتامبر، تنها دو سال از برنامه عقب افتادم، سرانجام ساختن آخرین قطعه باغ جلویی جدیدم، Woodland Border را به پایان رساندم. این یک تخت گل کوچک (حدود 120 فوت مربع) در سمت دور مسیر چمنزار است که در مرز جنگل بین بوته زار و باغ باران قرار دارد.
من در زمستان روی طرحی برای این کار کار کردم و در بهار آن را اصلاح کردم. این طرح مستلزم کاشت عمدتاً بومی، از جمله برخی گیاهان (مثلاً، شمعدانی maculatum) که در تخت مهد کودک من منتظر خانه های جدید بودند، بسیاری از آنها برای این کاشت از مهد کودک دشت ماه و مهد کودک های محلی (به عنوان مثال، تالکتروم دیوکوم و فلوکس دیواریکاتاو چند مورد (مثلاً فراگاریا ویرجینیانا و ویولا بلاندا) که به صورت وحشی در ملک من رشد می کنند و می توانند در اینجا پیوند شوند. من همچنین تعدادی نیرومند غیر بومی را اضافه کردم (همروکالیس سیترینا، زنبق سیبیریکا، هاستا) که در باغ من به خوبی رشد می کنند. من بخش هایی از اینها را در دست داشتم و فکر می کردم در این مکان نیمه سایه رشد می کنند.
برنامه اولیه من این بود که خاک را در ماه ژوئن آماده کنم و گیاهان را تا پایان آن ماه نصب کنم، اما ژوئن 2021 در مین بسیار گرم بود – برای نوع کار سنگین مورد نیاز برای این کار (که برای این کار بسیار گرم است. شامل قطع کردن چند نهال درختان ولگرد و کندن ریشه آنها بود). نتیجه این بود که تا اوایل آگوست نتوانستم روی مرز جنگلی کار کنم.
من ماسه لومی بومی خود را با مواد آلی (کمپوست و کود گاوی خشک شده) اصلاح کردم و در طول ماه اوت هر بار 12 فوت مربع انجام دادم. اصلاح 12 فوت مربع معمولاً 2 تا 3 ساعت وقت کار برای من می گرفت و این کار را به طور متوسط سه روز در هفته در طول ماه انجام می دادم. من اجازه دادم خاک اصلاح شده کمی ته نشین شود در حالی که در پایان ماه اوت به مدت یک هفته رفتم و سپس گیاهان را در هفته اول سپتامبر در زمین قرار دادم. اوایل سپتامبر زمان خوبی برای کاشت در آب و هوای من است. معمولاً به اندازه کافی خنک است که گیاهان را تحت فشار قرار ندهد، اما هنوز زمان کافی برای پیوندهای جدید برای رشد ریشه های خود قبل از یخبندان وجود دارد.
در دنیای من، کاشت در زمین هرگز دقیقاً مانند کاشت روی کاغذ تمام نمی شود. واقعیت های فضای سه بعدی نیاز به تنظیماتی در طراحی دو بعدی دارد. زمانی که زمان کاشت فرا رسید، ابتدا گیاهان مهدکودک را در گلدان قرار دادم، فضای بین آنها را در طرحم اندازه گرفتم و در صورت نیاز تنظیمات را انجام دادم. سپس بخش هایی را اضافه کردم که از منطقه نگهداریم حفر شده بودند. در این مرحله، مشخص بود که کاشت تمام گیاهان طرح من را نگه نمی دارد، بنابراین گیاهان خالدار را در زمین قرار دادم و سپس دیدم که کجا می توانم با گیاهان غیربومی از بستر نهالستان، شکاف ها را پر کنم. من در نهایت یک زنبق روزانه و دو زنبق سیبری را شامل شدم، اما عنکبوت را کنار گذاشتم (Tradescantia virginiana). در نهایت، لبه جلویی مرز را با پیوند توت فرنگی وحشی و بنفشه که در جای دیگری از ملکم رشد می کردند، به پایان رساندم.
این کاشت تمام شده حتی بیشتر از آنچه معمولاً اتفاق می افتد به نظر می رسید. اما در هفته‌هایی که این گیاهان را در زمین قرار دادم، تقریباً همه آنها رشد جدیدی را ایجاد کرده‌اند که برای سلامتی آنها در سال پیش رو مفید است.
بعد از هفت سال کار، تسکین تمام تخت ها و حاشیه های باغ جلویی جدیدم در جای خود. هنوز کارهای تکمیلی برای کار در سال آینده وجود دارد، از جمله افزودن بذر چمن به مسیر (نه خیلی) چمن و یافتن جایگزینی برای پوشش فرسوده چاه مصنوعی روی پمپ چاه. سپس زمان آن فرا می رسد که به کار بر روی باغ پشتی که به شدت نادیده گرفته شده ام برگردم.