در سالی نامطمئن با نزول های بیشتر تا فراز، آب و هوای خوب قدیمی بریتانیا نیز بسیار بالا و پایین بوده است. در نتیجه، گل محمدی من فقط از روی زمین جوانه می زند و طلسم مرطوب اخیر راب هایی را احضار کرده است که برخی را به صورت خرد کرده اند!! کافی است بگویم، من احساس می‌کنم کمی درهم و برهم هستم. گیاهان یکساله من که در پاییز کاشته می‌شوند همگی مرطوب شدند و سپس جایگزین‌های کاشته شده در بهار به‌طور باورنکردنی کند رشد کردند. گلهای تابستانی من نسبت به پارسال حدود 2-3 هفته عقب افتاده است.
نکته مثبت‌تر این است که سیاهدانه‌ای که خودم کاشته‌ام فراوان بوده است و برای رشد سالانه‌ای به این آسانی، آنها یک گل شاخه بریده فوق‌العاده می‌سازند که با شاخ و برگ‌های پر خود تکمیل می‌شود. گلهای رز در جریان هستند – ما یک رامبلر با گلهای کوچک فوق‌العاده به نام “بازوان باز” داریم که روی یک طاق رشد می‌کند و تعداد زیادی گل رز در پرچین. در کیمیا مولیسخشخاش و گل دیواری چند ساله با زنبورهای عسل ازدحام می کنند و اولین نخود شیرین و گل ذرت تازه در حال باز شدن هستند. من به امید گل در ماه جولای، ذخایر، استاتیک، کیهان و ستاره های چینی کاشته ام.
ما یک نمایش دوست داشتنی از دستکش روباه داشتیم. من عاشق تناژ هلویی (زردآلویی؟) ساتنزآپریکوت هستم. اگر سنبله اصلی گل را برداشت کنید، چند هفته بعد گلهای کوچکتر و ظریف تری در شاخه های کناری خواهید داشت. آنها در زیر با موشک شیرین، سیاهدانه، گل مروارید و گلایول کمونیس subsp. بیزانتینوس که در مرز مختلط ما طبیعی شده اند.
